● زمینه‌های این نشست:
▪︎تمرین رضا و تسلیم
▪︎آنچه در عرفان به عنوان معشوق مطرح می‌شود، حقیقت نوری است نه وجود مادی.
▪︎گریه، انسان را تطهیر و آماده می‌کند.
▪︎سنگین‌دل بودن معشوق، از نفوذناپذیری اوست.
▪︎واژه قبا تمثیلی زیبا در بیان رحمت عام و خاص خداوند.
▪︎قباپوش به عنوان یک اصل همرنگی با مردم در شعر حافظ.
▪︎حافظ آسودگی خاطر را در رحمت الهی می‌بیند.
▪︎لب حیات‌بخش است و نماینده صفت المحیی خداوند.
▪︎خلاصه این غزل زیبا در این بیت:
《دوش بیماری چشم تو ببرد از دستم
لیکن از لطف لبت صورت جان می‌بستم》
===== =====
غلامرضا سبوحی
25 مهر 1401
