■ سر فصل‌های جلسه دوم:
▪︎بررسی و پاسخ به این پرسش که:
آیا حافظ و مولوی یا سایر بزرگان ادبی نیز کتاب خود را با تحمیدیه (حمد و ثنای خداوند) شروع کرده‌اند؟
▪︎گلستان نثر مسجع است.
▪︎کاربرد برخی صفات برای خداوند کمال است، اما برای انسان سلب است. مانند: منت و عزت.
▪︎فرمانبرداری محض و بدون بیان فلسفه چرایی آن در برابر خداوند
▪︎خروجی طاعت، قربت است.
▪︎بیان تفاوت شکر با حمد
▪︎بدون یادآوری نعمت‌های خداوند، رسیدن به مقام شکر ناممکن است.
▪︎مهم‌ترین عامل زیاد شدن نعمت‌ها، شکر است.
